ما همه عمّار توایـم

 میثم تمّار توایـم

 غُصّه نخور سیّدعلی

 ما همگی یار توایـم

 جان خود در ره «اولاد علی» می بازیم

 همچو «مالک» به عدوّان ِعلی می تازیم

 ای که گویی که خلایق ز ِ«ولی» خسته شدند؛

 کوری چشم تو بر «سیّدعلی» می نازیم